SEKTÖREL TORPİL!!!

İs hayati zor bir o kadar zevklidir insan için. Hayata bağlayan, bazen kendine olan saygını arttıran bir etkendir. Bir çok insan sevdiği işi yapamasa da günümüzde  benim kadar isini seven bağlı olan insan azdır herhalde.

İs hayati zor demiştim ya, sizlere yaşadığım zorlukların bazılarından söz edeceğim.

İlk olarak bir işe baslarken içiniz deki o büyük heyecanı ve hevesi ilk gün sizi kabullenemeyip tanımaya çalışırken itici olan insanlar kırar.Sonra elinizden geleni yapmaya isinizi sonuna kadar sahiplenmeye başlarsınız.Her yükün ve sorumluluğun altına elinizi korkmadan koyarsınız. Yükselirsiniz,bilginize bilgi,kendinize her gün daha fazla şey katar tecrübe edinirsiniz. Arkanızda ofis içinde dönenleri duyar duymazdan gelir susar ödün vermezsiniz kişiliğinizden.Alttan alır sadece işinize bakar ve kendinizi daha fazla geliştirmeye çalışırsınız. Gece uyuyamaz yarın ki yoğunluğu nasıl atlatacağınızı planlar ancak öyle dalarsın uykuya.Ve sabah koşa koşa gider çözersiniz herşeyi.    Derken..
Ve bir gün gelir iste o gün dııııdısının dııııdısıı gelir, herşey biter yıllarca verdiğiniz emek suya düşer.Büyük sarsıntı geçirirsiniz ve bunun sonucu olarak sektörel torpil diye adlandırdığım olay gerçekleşir,sevdiğiniz,emek verdiğiniz,daha çok şey yapabilmek için mücadele ettiğiniz işinizi yok etmeye kalkarlar.İzlersiniz belki de ağlar.Ama sonunda anlarsınız ki elden hiçbir şey gelmez ve yolunuzu çizersiniz.Doğru yada yanlış mutlaka bir yol çizmek gerekir.Ve ilk iş deneyimi böylece sonuçlanır ...