ÖFKEM VAR..

Belkide üzüldüğümdendir bilinmez öfkem var hemde çok.

Beni üzen , düşünmeyen , yok sayan herkese.İçimden atamadığım, kimseye anlatamadığım, gün geçtikçe 

içimi söküp atan bir öfke bu.

Kaçsam diyorum herşeyden, herkesten bu kadar kolay olamaz diyorum sonra kendi kendime.Kararlarımda zorlanıyor, düşünce yapımı değiştiremiyorum.Aklıma başka hiçbir şey sokamıyorum.İnsanlar bu kadar mı kötü , hayat bu kadar mı zor.Bu kadar kolay mı atılıyor emekler çöpe.Bu tür sorunları ilk ben yaşamıyorumdur tabi ki ama diğer insanlar nasıl atlatıyor bunu sorguluyorum sürekli. Bu sefer kaçmayayım mücadele edeyim desemde bir kere bitti mi birşeyler tümden bitiyor insan için.Artık istemiyorum hiçbir şey...