Gel..

Bazen öyle bir an geliyor ki sessizlik nefesimi kesiyor.

Soluğum duruyor.

Öyle karanlık ki içimi saran bulutlar etrafımı göremiyor,kırıyor,parçalıyorum ve özür diliyorum ki o bulutlara sarılıyorum.Bu kırdıklarım bazen el oluyor bazen elim.Bazen kendimi atıyorum kör kuyulara bazen sessizliği.

İçimde kopanlar beni tüketirken sesim çıkmıyor.Daha da içime haykırıyorum.Eriyorum, gün geçtikçe,nefes aldıkça, özledikçe..İstiyorum ki nefesin nefes olsun nefesime.Ellerin korusun ellerimi her seferinde.Tenin deyince tenime özlem bitsin saniye saniye.Gitmiyor gözün gözümden..Bunları istedikçe bulutlar geliyor yine içime ve bitiyorum sessizlikte..

Ağlayamıyorum..

Dayanamıyorum..